4 febr

Tjonge Tjonge wat een vakantie en hoe enorm uitgerust wij zijn
Wij mochten vanochtend alweer om half zeven opstaan.
Nou zijn wij gelukkig niet van zulke uitslapers dus vinden wij dat totaal geen bezwaar.
We gingen een Wat bezoeken op 1100 meter hoogte en om daar te komen moesten we wat bochten in de weg trotseren,het bleken er achteraf ruim 1800 te zijn.

We hebben ze niet geteld maar het zou zomaar eens waar kunnen zijn.
Toen wij daar aankwamen speelde zich toeristische taferelen af.
Overal mensen en nog eens mensen die zich gewapend met een camera om de hals op de tempel stortte om maar zoveel mogelijk foto’s te scoren en het liefst met alle familieleden op de voorgrond.

Ook waren er allerlei kraampjes die probeerden om iedereen van zoveel mogelijk prullaria te voorzien.
Massa toerisme ten voeten uit en wij horen daar natuurlijk ook bij.
Van de tempel hebben we niet veel gezien, ook omdat we een beetje tempel moe beginnen te worden en besloten dus om in afwachting van het vervolg van de reis wat marktstalletjes te bezoeken,zodat we misschien nog een bijdrage konden leveren aan de Thaise economie.

Daarna reden we door naar Pai om de lunch te nuttigen en deze was uitstekend verzorgd.
Voordat we naar het hotel gingen bezochten we nog een bergstam en zagen daar nog wat waterbuffels grazen.

Vroeger werden deze waterbuffels veel gebruikt in de rijstvelden en omdat Thailand wereldleider is op het gebied van de rijstproductie,waren er ook heel veel van dit soort dieren in Thailand te vinden.
Tegenwoordig worden dieren dus ook steeds meer vervangen door machines.

Daarna gingen we naar het hotel dat bestond uit boomhutten en iedereen van de groep kreeg zijn eigen hut toegewezen,waarna we weer gezellig met z’n allen van een heerlijk diner hebben genoten.

Jammer dat onze overnachtingplaats te ver van het stadje Pai was gelegen dus moesten we ons zelf zien te vermaken.
Ook hadden we geen internet en hebben gezellig onder het genot van een drankje bij Lex en Annemiek op de kamer zitten kletsen.