3 febr

Donderdag 3 Februari

Vanochtend weer vroeg opgestaan, niet dat het moest maar we hadden zo ons eigen programma voor de ochtend, de helft van de groep ging een fietstocht maken van zo’n 30 km door rijstvelden, ananasplantages etc.
We hebben ons om half 7 wakker laten bellen en gingen om 8.00 uur op stap, Annemieke was mee met de fietstocht en Lex, Jos en ik gingen op weg naar de dierentuin. Dat was echt een must want ze hebben panda’s hier en dat konden we niet overslaan, volgens Bas (onze reisleider) hadden ze ook een kleintje.
Bas zei dat het maar een klein stukje lopen was, hooguit 10 minuten maar het bleek toch wat verder te zijn dus na 3 kwartier (3 km scheen het te zijn) kwamen we aan.
Het is een super mooi park wat een beetje aan de San Diego Zoo deed denken, er reed een tram waar je op alle haltes in-en uit kon stappen en ook nog een monorail.
Je betaald de entree van 100 bat (2,50 euro) en kan zo de hele tuin doorlopen, als je bepaalde attracties wil bezoeken zoals de panda’s , aquarium en de shows betaal je daar weer 100 bat, je kan het dus zo duur maken als je zelf wil.

Wij gingen alleen maar voor de panda’s en Lex wilde graag naar de reptielen, we hadden maar 3 uurtjes de tijd want om 12.00 uur moesten we weer terug zijn voor het middagprogramma, wat het meest spectaculaire, idiote en spannendste moment van mijn leven zou worden maar daarover later meer.

Eerst naar de panda’s, eentje zat er in het buitenverblijf maar helaas liep hij steeds achter de bomen of rotsen dus moeilijk om foto’s te maken, ik kon wel een foto maken en moest daarvoor een beetje over het muurtje hangen en PLOEP daar ging mijn bril (die ik half om mijn voorhoofd had hangen) zo het verblijf in. Dat was even balen, niet alleen voor mij maar ik had al begrepen dat ze daar niet blij mee waren. Gelukkig kwam er een bewaker met een soort van hengel die na wat stuntelen mijn bril naar boven hees en een andere bewaker de panda in de gaten hield zodat hij die niet te pakken kon krijgen. Nou dat hadden we dus ook weer gehad.
Ik vroeg gelijk maar even waar de baby was, bleek dit dus de baby te zijn alleen was het niet meer een baby maar bijna net zo groot als de volwassenen, hij was onderhand al ruim anderhalf jaar oud.
We zijn naar het binnenverblijf gegaan (wat gelukkig niet afgescheiden was door ramen) en papa en mama waren driftig aan het eten, uiteraard heel veel foto’s en een filmpje van gemaakt en was weer super om te zien.

Nog even de souvenirshop leeg gekocht en daarna naar de reptielen

waar we zo’n half uurtje hebben rondgelopen, helaas moesten we snel daarna naar het hotel wat we nu maar met de tuktuk gedaan hebben want om weer 3 kwartier te lopen ging ons toch iets te ver en we moesten onze krachten voor vanmiddag sparen. Ik begon ook al steeds zenuwachtiger te worden maar ja wie A zegt moet ook B zeggen.

Na de lunch werden we opgehaald met een busje en moesten nog 1,5 uur rijden. We waren maar met 6 personen uit onze groep en er kwamen nog 2 mensen bij van Fox die een andere reis geboekt hadden maar ook graag deze excursie wilde doen.
Ik vroeg me echt af hoe ik het in mijn hoofd gehaald had om me hiervoor op te geven en of ik gek geworden was maar het was in het kader van: hoe overleef ik mijn hoogtevrees en grenzen verleggend maar gelijk zo heftig???
We gingen de jungle flight doen, voor degene die het “leuk” vinden om te zien wat het precies voorstelt, er is vast wel een filmpje op youtube te vinden.
We kregen een soort tuig met alles erop en eraan om, een helm op en allerlei ijzeren attributen om ons middel.. en een rem wat niet meer was dan een soort kleine wandelstok van hout.

Ik kon nog steeds terug maar bedacht wel dat ik misschien welspijt zou krijgen als ik het niet zou doen (en waarschijnlijk ook spijt als ik het wel zou doen)
Mijn hart begon echt overuren te maken nu.
Je vliegt hier dus aan een kabel van de ene boomtop naar de ander waar een soort plateau gemaakt is om op te landen, het parcours bestond uit 34 plateaus en de ene was iets hoger dan de ander maar allemaal zo tussen de 30 en 40 meter hoog.
De kabels hadden een lengte van 100 meter tot 300 meter (de langste) en dat was echt een eind.
Tussendoor moet je soms ook nog abseilen naar een lager plateau, dan wordt je gewoon het plateau afgegooid en leek meer op een vrije val, de allerhoogste was 40 meter.

Ook waren er nog heel wat van die wiebelbruggetjes van de ene naar de andere boom, uiteraard ook over lange afstanden en vreselijke hoogtes. 
We werden uiteraard goed vastgekoppeld dus de veiligheid was wel in orde.
Na wat uitleg hoe alles werkte moesten we toch beginnen en vooral de eerste was de engste want je weet niet precies hoe het werkt maar ik wilde beslist niet als laatste want dan kon ik me wel eens terug trekken. Ik ging als derde en ben er maar voor gegaan, even diep ademen, schietgebedje en daar ging ik dan 

Wow het was geweldig, wat een kick.
Soms ook nog met z’n tweeën naar de overkant geslingerd, helaas geen foto’s van want dat was toch nog wel moeilijk om een foto te maken.
De begeleiders waren net echte apen, inclusief de geluiden die ze maakten. Het ging hun wat makkelijker af, zelfs op hun kop en allerlei kunstjes maken vlogen ze naar de overkant.
Dat het later allemaal wat makkelijker ging werden ze met ons ook wat heftiger, aan de kabels trekken of hangen zodat we alle kanten opvlogen.
Tussendoor moesten er ook nog twee wandelingen gemaakt worden naar boven over stenen, bruggetjes en boomstronken wat behoorlijk heftig was maar we hebben het allemaal overleefd. De ene was ruim 500 meter en de andere 350 meter.
Na een kleine 4 uur waren we klaar met het hele parcours en kregen we een finale vrije val waar ik voor het eerst echt in paniek raakte maar na wat toespraken en mezelf heb hersteld ben ik toch veilig beneden aangekomen.
Totaal gesloopt kwamen we om half 9 weer bij het hotel aan waar we een pizza gegeten hebben en op tijd naar bed.
Al met al een superdrukke dag en wat een geweldig avontuur, ik had het niet willen missen en ben uiteraard wel trots op mezelf. 

Nu weer een tas pakken voor de komende drie dagen, we gaan verder met minibusjes de bergen in en komen over 4 dagen weer terug in Chiang Mai.
Nu naar bed want ze zijn beiden totaal gesloopt.