30 jan

Zondag 30 januari.

Na een zeer vreemd nachtje in dit resort ging de wake-up call om half 7.
Veel wakker geweest vannacht maar dat krijg je ook als je om half 9 al in bed ligt.
Er vielen steeds meer slachtoffers van de groep gisterenavond met misselijkheid, diarree en braken dus in plaats van gezellig met elkaar aan de wijn en nootjes zijn we gezamenlijk aan de imodium, ORS en thee gegaan.

Toch maar proberen om wat te eten vanochtend en hebben het bij een kopje thee en een geroosterd broodje gehouden met wat aardbeienjam.
Om 8.00 uur zouden we vertrekken met kleine busjes omdat de grote bus die wegen niet kon berijden, de weg bestond uit alleen maar smalle haarspeldbochten de bergen in. Heerlijk als je misselijk bent. Onderhand hadden zich nog 6 personen uit de groep zich afgemeld voor het tochtje dus we bleven met 14 personen over.
Toch heeft een groepje die-hards zich gemeld en wij dus ook, het duurde maar een halve dag en zouden wel zien waar het schip zou stranden. Jos begon er trouwens ook steeds beroerder uit te zien en zich ook nog eens zo te voelen.

Het was een uurtje rijden naar het oude paleis van de koningin-moeder die al in 1995 is overleden maar dit is bewaard gebleven en zag er totaal anders uit dan het andere paleis, weinig pracht en praal maar wel de moeite om te zien.

Wel moesten we ons weer aan de regels houden en daar waren we al voor gewaarschuwd dus lange broek aan zodat de enkels bedekt waren maar sommige broeken waren toch iets te kort zodat de meeste van ons een soort van harembroek aankregen en als je schouders zichtbaar waren kreeg je ook nog een aller-charmantst jasje aan.

Uiteraard weer de schoenen uit en na een half uurtje daar rondgelopen te hebben zijn we naar de prachtige tuinen gelopen die daar bijhoren maar wel kunstmatig aangelegd, het deed een beetje denken aan een groot tuincentrum (alleen dan zonder prijskaartjes) De Thai schijnen dit prachtig te vinden, het was ook wel erg kleurig maar zo onwijs druk dat een foto zonder Thai erop onmogelijk was.

Het zijn net Japanners wat fotograferen betreft, ze maken van alles en iedereen een foto en het liefst staan ze er zelf ook nog op, wij waren zelfs een attractie voor ze, als je op een bankje ging zitten kwamen ze gelijk naast je zitten of staan en werd je als object gefotografeerd.

We konden nog een half uurtje koffie drinken maar daar wilden we echt niet aan denken, Jos en Annemieke begonnen zich steeds beroerder te voelen en we zijn dus ook iets eerder huiswaarts gekeerd.
De omgeving is trouwens prachtig hier alleen jammer dat we daar niet echt van konden genieten.
Na een half uurtje rijden begon Annemieke haar maag echt te protesteren en gelukkig had ze een zakje bij zich en daar werd het flesje water wat ze net op had in teruggestort. Nou ja het knapte wel wat op.

Terug in het resort even een kwartiertje op bed gelegen en om 13.00 uur toch maar proberen wat te eten, jammer alleen dat de lunch hier ook bestaat uit alleen maar warme en pittige maaltijden maar we konden wel een broodje krijgen, dat was wel een goed idee alleen beleg was er natuurlijk niet, dan maar met een beetje suiker. Dat plakt niet echt lekker dus eerst maar een klein laagje boter erop, gatver dat was niet zo’n succes want de boter is gezouten.
Nou dan maar niet eten en maar weer naar bed (wel zonde in zo’n mooi resort met zwembad en alles erop en eraan)
Om 16.00 uur werden we weer wakker en even wat tv gekeken.
Vanavond moeten we een reistas inpakken omdat de koffers niet meekunnen morgen.
We rijden met kleine busjes door de bergen (via iets van 1500 haarspeldbochten, jippie  ) naar de Gouden Driehoek waar we ook een bezoek zullen brengen aan de bergstammen en daar in de bergen zullen overnachten.
Hopelijk zijn we allemaal weer beter morgen anders wordt het een gezellig ritje, haha.

Vanavond maar een rustig avondje van maken en op tijd naar bed.